افزودن اسید های آمینه سنتتیک در جیره ی غذایی طیور هم چون متیونین، لیزین و ترئونین که در پرورش طیور به کار می روند، منجر به کاهش هزینه های اقتصادی خوراک که به میزان هفتاد درصد هزینه های پرورش در صنعت مرغداری ناشی از خوراک می باشد وهم چنین حفظ تعادل اسید های آمینه موجب تسهیلات مدیریتی و تکنیکی به منظور بهره وری بیشتر در تولیدات این محصول می باشد.
از آنجاییکه اسید آمینه والین چهارمین اسید آمینه مورد نیاز و محدود کننده در جیره ی طیور می باشد، افزودن آن در خوراک طیور منجر به کاهش هزینه های تولید می گردد. اسید آمینه والین به طور بالقوه در فرمولاسیون های غذایی برپایه ذرت-سویا به عنوان یک اسید آمینه ضروری تسهیل کننده های رشد مطلوب گله طیور مطرح می باشد.(1)
در مطالعات اخیر، نقش اسید آمینه آرژینین نیز در عملکرد سیستم ایمنی مورد بررسی قرار گرفته است. آرژینین نقش مهمی در پاسخ ایمنی در جوجه ها شامل تولید اکسید نیتریک و ماکروفاژها و خصوصیات ضد توموری و افزایش ارگان های لنفاوی و هم چنین درصد هتروفیل ها در پاسخ به عفونت های ویروسی که گله های طیور را درگیر و خسارات اقتصادی و تلفات به بار می اورد، ایفا می کند
مدت های مدیدی است که اثر کمبود پروتین یا اسید های آمینه در جیره ی غذایی طیور در تضعیف سیستم ایمنی و افزایش حساسیت حیوانات و انسان در برابر بیماری های عفونی شناخته شده است. نقش قطعی اسید های آمینه در پاسخ های ایمنی و در توسعه و بهبود استراتژی های بهبود و تقویت ایمنی و سلامتی مشخص شده است. برای مثال مطالعات نشان داده اند که استفاده از اسید آمینه والین درجیره ی جوجه هایی که به آنها ویروس نیوکاسل تزریق شده بود، باعث ایجاد پاسخ ایمنی مناسبی دربرابر ویروس شده است. این نتایج حاکی از آن است که، اسید آمینه والین، در تولید آنتی بادی و هم چنین رشد جوجه ها موثر است. به طور مشخص، اسیدهای آمینه لوسین، ایزولوسین، و والین آمین های گروه آلفا را برای سنتز گلوتامین که در رشد عضلات اسکلتی و تقویت سیستم ایمنی نقش دارد را تامین می کند. هم چنین مشخص گردیده است که افزودن والین به صورت مکمل خوراکی در جیره ی غذایی طیور دارای اثر معنادار در میزان غلظت و تراکم کلسیم استخوان بوده اما برروی فسفر تاثیری ندارد.(3)