لیزین معروف ترین و پرمصرف ترین اسید آمینه در تغذیه طیور است.
لیزین در جیره نویسی به عنوان اسید آمینه ی مبنا برای تعیین نیازمندی طیور به پروتئین و مجموع اسیدهای آمینه ی دیگر به کار می رود. لیزین در بدن پرندگان ساخته نمی شود اما نیاز طیور به آن حدود 1% از خوراک مصرفی است که باید از جیره تامین شود. بخش مهمی از آن باید از طریق مکمل اسیدآمینه به جیره اضافه شود و هیچ راه جایگزین دیگر که مقرون به صرفه و انجام پذیر باشد؛ ندارد. مصرف لیزینِ مناسب باعث تولید گوشت ماهیچه سینه بیشتر، کاهش دفع نیتروژن و آمونیاک و بالا رفتن بازده خوراک مصرفی و کاهش هزینه های پرورش می شود.